Artois JazzCafe @ DenEgger |
club: JazzCafe@DenEgger artist: Artois |
© Rootsville 2017 |
review & photo: Freddie |
|
Laatste dag van januari en eerste concert van het 2017 in het JazzCafe@DenEgger te Scherpenheuvel. Op de 'bill' stond niemand anders dan de lokale Els Artois die samen met toetsenman Bram Weijters, een ritme sectie bestaande uit Chris Mentens aan de contrabas en 'batteur' Herman Pardon de groep 'Artois' vormen.
Er was de laatste dagen een beetje spanning ontstaan voor dit optreden doordat bij zangeres Els de symptomen van griep waren komen opduiken. Els Artois is uiteraard een vakvrouw en ook het nieuwe H1N1-virus zou haar niet klein krijgen en dus sleepte zichzelf naar haar verplichtingen in het 'JazzCafé' te Scherpenheuvel en waren we benieuwd of ze zou zingen van...young woman Els en haar kompanen op post en ondanks te kleine stembeperking van onze vocaliste zou het dan toch een meer dan aangename avond worden. Bram Weijters, Chris Mentens en Herman Pardon mochten op gepaste wijze openen met het door Bram geschreven 'Billion'. Met onderlinge overeenkomst was er afgesproken dat deze uitstekende formatie misschien wel eens een nummertje meer zouden kunnen spelen maar om haar fans niet hoeven te kort te doen zou Els het helemaal uitzingen, en hoe! Een avond vol 'cool jazz' met een heleboel 'standards' om van te smullen zou dit aangeklede jazzcafé transformeren in de sfeer van een 'enchanted evening'. Nummers als 'Lullaby Of Birdland' deden Ella een beetje vergeten en wat dan gezegd van 'I'm In THe Mood For Love'. Om aan de wensen van 'programmeur' Jan Muës tegemoet te komen kwam ook Chet Baker er aan te pas maar met het brengen van 'Let's Get Lost' deed ze ook alle aanwezigen er een plezier mee. Els mocht en kon haar stem niet alle 'ladders' laten beklimmen maar dat hoefde niet want ondanks het breekbare in haar stem kregen we hier een zeer intieme Artois te horen en dit sloeg meer dan Ook de tweede set bleef Els Artois meer dan overeind en werd ook een mix van pop en jazz. Van 'The Police' was er 'Don't Stand So Close To Me' in een bijzonder fraai arrangement van deze groep. De klassieker bij uitstek mocht ook niet ontbreken en zo hebben we het over Gershwin' Summertime. Om te eindigen besluiten ze met een bluesje dat luistert naar de titel 'No Moon At All' en zijn we hier vanavond het roerend eens met Buddy Johnson zijn statement uit 1945...'Since I Fell For You'. Volgende JazzCafe@DenEgger is op dinsdag 28 februari met het Scherpers-Nardozza Delirium Quartet. Met uiteraard Nico en Carlo maar ook met Tim Finoulst op gitaar, Bart Denolf op contrabas en drummer Toni Vitacollona, meer info op www.jazzcafedenegger.be
more pics on |
rhythm's got a hold of me too, I got the rockin' pneumonia and the boogie woogie flu.
aan bij het publiek. Van 'standards' naar enkele popnummers was maar een kleine stap en het mooie 'Just The Two Of Us' was voor mij meer Al Jarreau dan George Benson, een nummer waar ook Bram Weijters bijzonder 'funky' uit de hoek kwam. Een beetje pop van Nieuw-Zeeland kon er ook nog bij en hun versie van Split Enz hun '"Message To My Girl' werd zonder meer een hoogtepunt. Nog vlug 'Body and Soul' en dan terug aan de warme Thee.
